Waar de strooien hoed
ligt, staat anders
een bord vol eten
warm, opgetast
niet te vet, met
hoogst verantwoorde voeding
Je gezondheid
houd je in acht
Waar ligt de grens
Is er een alarmbel?
Haar bleke gezicht
dook op
op een foto, flets
meer wit dan zwart
Een weemoedige blik
In een en al afwachting
Oh, grote sneeuwbal
Paarse klokjes
Hyacinten en
Lelietjes der dalen
In schoonheid, pracht
Weet je, vergeet je
Onkruid vergaat niet
Daar vlak bij de stam
groeien zachte mosjes
en dempen zo de val
Met gekromde rug
trap je de piepende trappers
tegen de schuine helling
in z’n een
ademtocht na ademtocht
Steeds verder,
verder, en weer
terug naar huis
trap je de piepende trappers
tegen de schuine helling
in z’n een
ademtocht na ademtocht
Steeds verder,
verder, en weer
terug naar huis
De kikker keek
de prinses aan
en zat daar maar...
Hij wist niet wat
kussen was
De veelvraat at de
koeken vet in de mond
vermalend tot
walgelijke ballen.
Klevend tussen
tong en gehemelte
kreeg hij stekende
pijnscheuten
in een ver wegstralende
sterrenhemel van ivoor
Oneindige zwarte gaten
met geboorde vergezichten
op melkwegen
en andere stelsels
Maïskorrels zijn wij
zo klein uitgeteld
op een schaakbord
in vaste blokverdeling
tellend uit de hand
Vier vingers
en een duim
Breed
Witte cilinders
stonden opgestapeld
klaar, als stoere
bouwelementen
Schaduwen in het grijs
afgewisseld door platen
Keramisch, beige kleurig
En daartussen
de ongebakken klei
wachtend
op de verhardende
warmte
September 2007
Alweer een jaar
vol betekenis
dat zo anders is
Je weet meer
dan je zeggen kan
En juist daarom
tuimelen gedachten
in het rond
als blaadjes op de grond
Je wilt ze niet verliezen
en pakt ze schrijvend op
toch zijn ze zo vervlogen
mensen,dieren, planten
komen tot wasdom
Straten worden geasfalteerd
Putten worden gegraven
Tegenstellingen en tegenslag
Maar besef
dat ieder jaar voor jou
een levensjaar is
vol beelden, geluiden en gelach
soms een hard gelag
waarin de liefde
altijd in harmonie
de boventoon voert
Het onderwijs
ineens zonder Deijs
Wijs,
en veel gegeven
Nu anders leven
Slaap, boot
Aap, noot
Iets met kinderen
zonder vader Cats
Het begin van
een realiteitssprookje
… en zij leven nog
lang en gelukkig
Stoppen werk Hans Deijs
juli 2010
Een harde schreeuw
Je wilde stoppen
maar reed door
Een opgetrokken
scherm, onzichtbaar
maar uiterst voelbaar
Spanning tot in de toppen
van je vezels
je viel stil en het water viel
met bakken uit de lucht
De polder kon het gebruiken
Voortdurend worden
grenzen bereikt
hartenpijn, wat zijn de mensen klein
Goede communicatie is
gebaseerd op de theorie
van zender en ontvanger
zo gemakkelijk, in wezen
een nummer en je bent verbonden
en je spreekt
soms op hoog niveau
ja, bijna hemels
dan schreeuw je het uit
met de stem van je gevoel
uitwisseling van gedachten
op onzichtbare golven
De afstand is het niet
maar het blijft soms
onoverkoombaar ver
zo’n stille weg door
lief en leed
verbonden
Zie je daar die vogel
op een tak in de appelboom
dertig appels, al die pitjes
zie je het nest niet ver
daarnaast
vier vogeltjes uit hun ei
ontstaan uit een bevruchtte
dooier
wonderlijk riep de zanger
en zette toen een keel op
pak je een bord
en eet je gewoon een ontbijtje
wat brood, een eitje
tussen de middag
misschien een tomaat
sms, een kaart
london is the place to be
burlende herten, ken je die
we hopen dat het droog is
en eten een broodje
uit een zakje
huisvlijt uit een pakje
schudden voor gebruik
De zon breekt door
de schemering valt in
samen op een kar
zing hertjes
zing
De zijstraat maakte een bocht
Struikgewas ontrok de man
aan het gezicht
Het stond hem
bij nader inzien niet aan
en hij verdween in het ochtendgloren
Morgenrood, uit volle borst
Ochtendbrood, thee en dorst
hard zingend op de fiets
een damesfiets
Twee apen keken toe
Twee beren, ik weet niet hoe
Vlooien sprongen rond
tussen de zoutkristallen
en zwarte korreltjes lagen
op het witte laken
Tot bloedens toe krabde hij zijn benen
Jeuk en nog eens jeuk
Mentholbalsem zou hem kunnen helpen
trouw nam hij zijn vitamines in …
proost
Droomeiland
Een lagune met wit droomzand
van Klaas Vaak
met een muts en blote voeten
op het strand
HET stond
op het koude zeil en
had geen zin om op te staan
Droomeiland
Een bruisende branding
Terugtrekkend water
Resten van hout en vis
De lucht van Ambre Solaire
in het kommetje van je hand
Goed inwrijven
dan zal je niet verbranden
Vier tenten in een rondje
Op een camping bij de zee
een vrijgevochten gevoel
en saamhorigheid
Uren lopen langs de scheermessen
Uit een grote kist kwamen
potten en pannen, kooktoestel
Droomeiland
Zongebruinde lichamen
Blauwe doosjes met Nivea
Zwemmen in een lichtende zee
Bijna iedereen deed mee
Ook als je geen zwembroek had
Zwarte palen stonden op wacht
op het hete zand
Droomeiland
Scheurend op een Puch
of was het een Tomos
aan de verkeerde kant van de weg
de auto week voor je uit
Fluitend schrok je, waar zit de koppeling
Waarom zat ze niet achterop
Ruimte genoeg en zo dichtbij
Dichtgeritste tent
Volleyballen met elkaar
Wat deed ze daar
Spannende ontdekkingstocht
naar volwassenheid
Wat waren in godsnaam platjes
Als je met je etenszak aan een paaltje
op wieltjes door de gangen
met glimmend marmoleum gaat
Langs openklappende deuren, ook als je er niet moet zijn
En uit een bekertje
met een rietje drinkt
Kan er best wat door je heen gaan
Hoe oud ben ik
Hoe jong zou ik willen zijn
Ruimen ze de vuile vaat wel op
En wie is dat
Hoort die hier
De spanning van de ontmoeting
rennend naar de wcheb je hoofdpijn of hoort dat erbij
de knoopjes passen niet in de knoopsgaten
En als je klaar bent
zit de sluiting scheef
Ik moet boeren, mijn maag borrelt
Het ultieme moment
een warm gevoeloverspoelt je, het valt alles mee
De riem van je broek loopt door alle lusjes
Hij zit goed
Het kan niet fout meer gaan
Er bloeien rozen in het perk
Het bord is goed gevuld
met lekker eten
Het bord is goed gevuld
met lekker eten
Een
donderdagavond in april
Alleen de gedachte aan een
trucfoto
Is al absurd en
Doet je beven in de volledige
enscenering
Vlucht in omhoog gestegen drie
eenheid
Hoe zwaar is de zwaarste last
Leg ons uit dat het trappen tegen
platvloersheid is
Al die vermoorde mensen in de
greppel
Die vette strijder met een tatoo
die met een Uzi een familie
bedreigt
Die man die uitgehongerd over de
grond kruipt
Waar gaat hij naar toe?
Is dit het beloofde land?
Is er een uitweg als je gezellig
Aan de andere kant van de wereld
Een glas wijn drinkt?
En dan lig je daar, dakloos
Onderuit gegleden op de
stationsvloer
En geen wezenlijk uitzicht op
morgenEn iedereen, ja iedereen loopt voorbij
Delen wij dit gevoel en gaan wij
erbij zitten?
Of blijven we met z’n allen
ontkennen
verzanden in spiritueel gezwam
worden we opgezweept naar lagere
driften
want ook die blijken niet
onbeperkt houdbaar
Slachtoffers rondom hebben hun
Grote ogen opengesperd
En lijken dwars door alles heen te zien
Wie heeft de wijsheid in pacht?
Dans, kom nader enStijg op in verzengende liefde
Gedicht voor Wil van den
Berg, 4 september 2007
Op
die dag per mail aan haar verzonden
Ontmoeting op een fietspad
Met de blik vooruit
dwingt de zwarte fiets
haar gebogen
tot rechtop zitten
Regelmatig doortrappen
langs de bomen
met ritselende bladeren
De rubberen banden
rollen over het asfalt
De ogen zoeken ineens
bedachtzaam het juiste huis
Welke hoogte zit ik
Als het is gevonden
verschijnt een glimlach
Even wuiven
en rustig fietst zij door
Haar
antwoord, dezelfde dag:
Lieve Paul,Wat PRACHTIG dank je wel
WIL
VINCENT
een
gedicht dat nooit gezegd is
een
gedicht dat nooit
geschreven
had moeten worden
en
toch schrijf ik deze
letters
op papier
tekens
diep van binnen
naar
bovengekomen
bedoeld voor haar, ons, hem
eventjes,
maar in eeuwigheid
de
man met de zwarte hoed
die
met die krullen, weet je
zijn
kijkende ogen, onderzoekend
met
creatieve handen,
breedvoerige
gesprekkenuit je tent lokkende,
uitdagende
uitspraken
en
meningen
in
een leven van uitersten
een
leven van vallen en opstaan
en
verdergaan
voortdurend
onder constructie
als
een man die draden trekt
door
buizen, solderen, oprekken
en
daarvan intens genieten
de
teleurstellingen achter zich laten
zoekend
naar het noorderlicht
trekkend
langs bergen en dalen
geluk
te vinden in en uit
het
noorden
herfstkleuren gezien
vanaf de heuvelin golvend landschap
maakt regen de paden nat
paddenstoelen
zoeken houvast aan stammen
groen, oranje en bruingeel
bewaar deze plaatjes
als gedreven activiteit
voor een toekomst
in een volgend seizoen
zoek je mee
naar de man met
het juiste lot?
die ene met
alle goedgekeurde nummers
op een rijtje?
ze zijn geregistreerd
met de gegevens die
nodig zijn
voor de database
alleen dan doe je mee
met je unieke actiecode
je denkt zo
te kunnen winnen
maar what’s in it for you?
For real…
Als afval weer wordt gebruikt
Zal het mogelijk zijn
Dat de wereld beter wordt
De zeilen in de bomen
Een boot zonder water
Wind rukt aan de lijnen
Magneten geven het noorden aan
En wijzen je de weg
Deuren klappen open tot bloemen
Houtbaar in het gras
Een stapel gesponnen pannen
Staat daar en wacht op
Het boomstammenpaar
Met het hart tussen de bomen
Wordt het leven dragelijk
Een weefgetouw van sjaals
En dekens in herkenbare kleding
Een monster van uitlaten komt de
kant
Op gekropen, oh cactus met
ontelbare naalden
Daartussendoor liggen hoedjes
Hoedjes van papier, denk je
Als gezaaide korreltjes over het
terrein
Er vergaat veel
En er ontstaat nieuw leven
Je denkt je loopt
naar Elst
Maar je bent
voortdurend onderweg
van Veenendaal
naar Rhenen
Na de trap hoopte
men op koffie uit een fles
Gesprekken duiden de richting
Er zijn minder paddenstoelen
dit jaar
Eerst naar het uitzicht en
dan naar rechts
Let op de defensieweg
die is van asfalt
Via het paardenpad dat
door ieder wordt gebruikt
steken we hem schuin over
Een klaphek
Wandelaars met noorse stokken
Ja rechtdoor en dan naar rechts
Waar gaat u naar toe?
Via heideherstel
terug naar de auto
In Veenendaal
Een staartheng,
maar dan wel
geel gepassiveerd
Nooit van gehoord
Maar zit je
zakelijk in het Welzijn
dan komen er leuke dingen
voorbij
Maar wat is het?
Het gaat gewoon
om een scharnier
Zo eentje die
verzinkt is
Kan je goed gebruiken
Zo’n staartheng…
Er moeten toch mensen zijn
die een grote zaal willen vullen
als je roept
That’s showbizz, baby
Aan de incrowd zal het niet
liggen
Je kijkt naar mensen die
Iets ontkennen
In relationele sfeer
Ze klimmen omhoog, ze glijden
naar beneden
Ze worden gestuurd, verhuurd
Het oplossend vermogen van water
en zeep
De soap op het toneel
Snelle teksten, flitsende
bewegingen
In traagheid
Willen ze ons iets toedichten
De hekken gaan open
Ze draaien niet, maar schuiven
opzij
Het kaartje wordt door
de verkoper die nu een
mobilofoon heeft
gecontroleerd op datum
Hij heeft het net aan je verkocht
Snijdende wind maakt dat
voor dat kleine stukje
een petje op je kale kop
zo heerlijk comfortabel zit
Een druk op de knop en
de luchtsluis gaat open
De overdekte warmte
pakt je in, de boot, het eiland
Rondje doen
de herbergen
zijn geduldig
De Zwaan, de Klok
Na een dag
met lichte fietsen
zijn kilometers
schelpenpaadjes overwonnen
Zo’n achtendertig
Wind tegen, min vijf graden
bijna geen vogel te zien,
Hoewel ,een viertal kraaien
Zag wat in redelijk
verse paardenvijgen
Het laatste stuk wind mee
Als je de menukaart
wilt lezen, ook als
je eten wilt
dan is het prettig als
je minstens een leesbril hebt
De echte lag echter op de wal
op het eiland niet te bereiken
Gelukkig vergeten ook anderen
wel eens een leesbril
Bij de bar stond daarom
een bak vol
monturen met vettige glazen
Zoekt u maar uit
Een echt keuze menu
Er was eens een Chinees
Als het hart
Standvastig is
Blijft het lichaam koel
Overheid moet helpen om
de luiheid te bestrijden
de luiheid te bestrijden
Monopoly is alleen
lang niet zo leuk
als met z’n tweeën
lang niet zo leuk
als met z’n tweeën
Zonder ruzie? Zonder geld?
Pubers aan de drank
En het gesleutel aan de
school gaat gewoon door
Ik moest het zeggen
van jou
Maar je hoorde mij niet
De aarde geeft ons alles
Geef de aarde door
Na een beroerte
ben je niet meer
wie je was
terwijl je nog wel dezelfde lijkt
In Venetië mag je
straks ook legaal
de as van overlevenden
uitstrooien
Muziek recensent
op muzikale reis
Met de blije Yeti werd je
verrast door fijne begeleiding
Proef je de sfeer
ondanks het weinig opmerkelijk
materiaal
lost men een verwachting in
warm en elegant
Een fel gekleurde versie
geeft ons een riante bonus van
ritmes
Smaakvol als haring met
chocolade
Het geheel is
Zonder dikdoenerij
In aanvang ijl met een
uitschieter tot rauw
Maakt een totaalbeeld van
Minder eclectische, meer
bevredigende
stukken, in sluipende Groove
heerlijk en fraai doorleefd
Tere kleuren gaven
een sfeer
van stuifmeel
Broeierig liggend op
Glazen potten met
goudgele honing en glimmende deksels
Op ruw houten planken
met de geur van ceder
en cypres
een sfeer
van stuifmeel
Broeierig liggend op
Glazen potten met
goudgele honing en glimmende deksels
Op ruw houten planken
met de geur van ceder
en cypres
Spanning
van opgekropt verleden
uiting
in het heden
van opgekropt verleden
uiting
in het heden
Geschreven dreven
glijden weg
Autobanden gelijk
om het even
Grote pech
De wielen onder slijk
roepen om
de waarheid
Een vraag is nooit dom
Neem tijd
Met windkracht 6
waait het
in omwoelde tenten
blootgesteld aan de elementen
Schotels en lijnen verbinden
IJzeren pennen
Robuust en met kracht
ingeslagen als het weerlicht
Metalen piketpalen volgens plan
gerijpt tot harde daden
In letters en gebaren
geschapen op geschept papier
liggen de figuren
verstrengeld
in een eeuwige verstilling
en extase
Het ganzenpaar
kust elkaar de veren
Zij vlechten in alle openheid
gedrevenheid en tederheid
hun daad in overdaad
Vol liefdesvlijt
Juist het vermogen
elkaar in de ogen te kijken
te verrijken in een gebaar
als een streling
Doen stralende kleuren juichen
Een beklemmend
dronkenmangedrag
uit zich in wildemanspraat
In de vage bescherming van een
tent
stelt een schim de vraag
Hoe verder
en waar ligt de grens
Achter de rits
naar liefde en openheid
Uitnodiging
voor de lezers onder ons
“waar is mijn bril?”
een oktober van dit jaar
zien we elkaar
het lijkt een gedicht
het doet je denken aan die dag
waarop parken gevuld
met eenden waggelend
van een hoge brug afduiken
aan de verkeerde kant, de steile
boven de vaste wal
krijgen ze grind in hun knietjes
het duurt even dat
er na wat gepulk
een pleister op kan
we kijken bezorgd toe
beginnen te rennen
de plompebladeren in de vijver
dekken het water af
je krijgt natte voeten
en je sokken
die voor een paar maten geldig zijn
“tot en met”
moeten dan toch worden uitgetrokken
voor de lezers onder ons
“waar is mijn bril?”
een oktober van dit jaar
zien we elkaar
het lijkt een gedicht
het doet je denken aan die dag
waarop parken gevuld
met eenden waggelend
van een hoge brug afduiken
aan de verkeerde kant, de steile
boven de vaste wal
krijgen ze grind in hun knietjes
het duurt even dat
er na wat gepulk
een pleister op kan
we kijken bezorgd toe
beginnen te rennen
de plompebladeren in de vijver
dekken het water af
je krijgt natte voeten
en je sokken
die voor een paar maten geldig zijn
“tot en met”
moeten dan toch worden uitgetrokken
Het is een moment
van weten dat je er bent
Eerst aan het bed,
In alle stoffelijkheid
Achteroverliggend,
breekbaar
Daarna in gedachten
vol emoties en
onbereikbaarheid
zoekend naar woorden,
Een blik zou dan voldoende moeten zijn
Het is slechts een handreiking
van niet te troosten troost
Cor Bregman, voor Hans en Cissy
Cor Bregman, voor Hans en Cissy
Astrid Jonkers In Corrosia
Black Butterflies
Op de deining van de zee
laat je je zien
een openbaring
De planken van de boot
zijn zacht geschuurd
op een enkele splinter na
laat je je zien
een openbaring
De planken van de boot
zijn zacht geschuurd
op een enkele splinter na
De rug kromt zich
verschrikt om die ene speldenprik
verschrikt om die ene speldenprik
Een verfrissende golf
omspoelt je
met zout water
omspoelt je
met zout water
Een kreet om hulp
uit het diepste van
het warme lijf
de armen omhoog
te laat
watertrappen
lukt niet meer
de onderstroom sleurt
het zand onder je weg
Donkere rust
omspoelt je
in jouw tijd
uit het diepste van
het warme lijf
de armen omhoog
te laat
watertrappen
lukt niet meer
de onderstroom sleurt
het zand onder je weg
Donkere rust
omspoelt je
in jouw tijd
Heldere sterren
verschijnen op je netvlies
gebroken
verschijnen op je netvlies
gebroken
De passie
voor de vrucht
was je bijna fataal geworden
met breinaalden
scherpte
wilde dat je nooit geboren was
een wurggreep
woorden op een beslagen ruit
je vond een uitweg
’s nachts, naakt
liggend op een Perzisch tapijt
voor de vrucht
was je bijna fataal geworden
met breinaalden
scherpte
wilde dat je nooit geboren was
een wurggreep
woorden op een beslagen ruit
je vond een uitweg
’s nachts, naakt
liggend op een Perzisch tapijt
Waar kijk je naar
zo dromend in de verte?
in gedachten ver vooruit
langs het fietspad
zie je die vrouw
op haar bakfiets
die met haar haaknaalden
tikt, bezig met de sokjes
voor een komend leven
Trilharen, snorrenbaard,
met schrikogen en beweeglijke oren
verscholen achter de wc-pot
buiten is alles eng
zo dromend in de verte?
in gedachten ver vooruit
langs het fietspad
zie je die vrouw
op haar bakfiets
die met haar haaknaalden
tikt, bezig met de sokjes
voor een komend leven
Trilharen, snorrenbaard,
met schrikogen en beweeglijke oren
verscholen achter de wc-pot
buiten is alles eng
Vilsteren
De lakens waren
in een vermoeid gebaar
over haar gladde benen
getrokken
in vertrouwen
hoofden op kussens
in het ochtendlicht
vochtige boslucht
zweefde de kamer binnen
levenslust
opgetogen geluiden
onder een donzen dekbed
in een vermoeid gebaar
over haar gladde benen
getrokken
in vertrouwen
hoofden op kussens
in het ochtendlicht
vochtige boslucht
zweefde de kamer binnen
levenslust
opgetogen geluiden
onder een donzen dekbed
De zwarte cirkel
ontving het hout
vlammen lekten, maar
de pogingen om het
in perpetuum mobile
vast te leggen mislukten
de tondeldoos moest soulaas brengen
met drie proppen papier
aanmaakhoutjes en
wat karton
werd de klus geklaard
ontving het hout
vlammen lekten, maar
de pogingen om het
in perpetuum mobile
vast te leggen mislukten
de tondeldoos moest soulaas brengen
met drie proppen papier
aanmaakhoutjes en
wat karton
werd de klus geklaard
Gebroken gedachten
staarden vanuit een spiegel
met bruine weerplekjes
ogen in een gezicht met sproeten
de onderbroken krachten
melkwit geblazen wijnkelken
gevuld met
rood gedruppelde herinneringen
staarden vanuit een spiegel
met bruine weerplekjes
ogen in een gezicht met sproeten
de onderbroken krachten
melkwit geblazen wijnkelken
gevuld met
rood gedruppelde herinneringen
Waar dwaal jij
op de heide, in de weide
buiten of binnen
samen met de gekke koeien
of vette, vette varkens
op de heide, in de weide
buiten of binnen
samen met de gekke koeien
of vette, vette varkens
In overvolle stallen met
gedreven mest
de magische borrels
produceren scherpe luchten
de neus samengeknepen
tegen ammoniak
vuur en vlam
in de cursus van het leven
nooit klaar en onderweg naar
veel beloften en betere tijden
harder rijden in fijnstof
comfortabel snel
over de schouder loert hij mee
hermandad of de fee?
win je tijd, snelheid?
de magische borrels
produceren scherpe luchten
de neus samengeknepen
tegen ammoniak
vuur en vlam
in de cursus van het leven
nooit klaar en onderweg naar
veel beloften en betere tijden
harder rijden in fijnstof
comfortabel snel
over de schouder loert hij mee
hermandad of de fee?
win je tijd, snelheid?
De doos met de gleuf
dat zet je wel effe
aan het denken he
tering
zo is dat
al erg genoeg
dat zet je wel effe
aan het denken he
tering
zo is dat
al erg genoeg
De verhuizing van Rosalie
Dozen inpakken
sjouwen heen en weer
dozen dichtplakken
trappen op en neer
dozen uitpakken
uitzoeken keer op keer
ik verkondig u met schallende bazuin
ik woon voortaan
in een huisje met een tuin
in de Eikenrodelaan
sjouwen heen en weer
dozen dichtplakken
trappen op en neer
dozen uitpakken
uitzoeken keer op keer
ik verkondig u met schallende bazuin
ik woon voortaan
in een huisje met een tuin
in de Eikenrodelaan
Spanningsvelden
staal en torenhoog
akkers golven goudgeel
onder een blauwe koepelboog
korenbloemen staan
een blauwe pracht
met kolossaal vertoon
vormen zij
breuklijnen in het landschap
staal en torenhoog
akkers golven goudgeel
onder een blauwe koepelboog
korenbloemen staan
een blauwe pracht
met kolossaal vertoon
vormen zij
breuklijnen in het landschap
evident
eminentie
precedent
wat clementie?
Pals
het tjilpen van een mus
klinkt net als in Nederland
ook het geluid van de duif
diep koerend, klinkt tevreden
na het drinken van een slok
uit de waterbak, gefladder
heftig geplons als
van mensen in hun privé zwembad
lekker
het tjilpen van een mus
klinkt net als in Nederland
ook het geluid van de duif
diep koerend, klinkt tevreden
na het drinken van een slok
uit de waterbak, gefladder
heftig geplons als
van mensen in hun privé zwembad
lekker
Mariel Bisschops
tentoonstelling in Corrosia
tentoonstelling in Corrosia
Je ziet ze wel of niet
aan fragiele draadjes
hangen daar bananen
gedroogde delen, de schillen
bruin, zwart en geel
wiegend in de wind,
de fluisterende tocht van het voorbijgaan
een ondersteuning van het kijken, zien
met een verwonderlijke muziek
vraagt om luisteren
geeft de golf in de ruimte
een extra dimensie
naast het liggen op je rug
te kijken naar de bruine kronkeltjes
die ons bijna vragend
stilistisch, grafisch
droog, ritselend aanbungelen
aan fragiele draadjes
hangen daar bananen
gedroogde delen, de schillen
bruin, zwart en geel
wiegend in de wind,
de fluisterende tocht van het voorbijgaan
een ondersteuning van het kijken, zien
met een verwonderlijke muziek
vraagt om luisteren
geeft de golf in de ruimte
een extra dimensie
naast het liggen op je rug
te kijken naar de bruine kronkeltjes
die ons bijna vragend
stilistisch, grafisch
droog, ritselend aanbungelen
Reinier
Ik zie je boven…
in een flits
zag ik het huis
van je vader
ontreddering
de weg, zag ik
in een flits
zag ik het huis
van je vader
ontreddering
de weg, zag ik
In een Griekse dans
werd stuk gegooid
bossen bloemen
stapels kaarten
werd stuk gegooid
bossen bloemen
stapels kaarten
Half gevouwen lakens
op het bed
de ogen kijken
ver weg en toch dichtbij
op het bed
de ogen kijken
ver weg en toch dichtbij
Frits likt zijn
witte haren
zout water stroomt
zoete pijn
Wat is afscheid?
Ik zie je boven…
witte haren
zout water stroomt
zoete pijn
Wat is afscheid?
Ik zie je boven…
5 maart 2012
Tentoonstelling Luella Schmit – Vorm en Kleur – Opening 6 oktober 2012
De weg naar vorm en kleur…
In den beginne was er klei en
Een wat aarzelende start in 2004
gevoed door onzekerheid
over haar product en
een flinke portie zelfkritiek:
niet mooi genoeg, kan beter ,
Dit laat ik niemand zien…
een leerproces
Maar haar robuuste keramiek
Van grote potten ,vazen en
schalen
leverde de stimulerende
boodschap op
van Marja Thijssen
“Nu kan je wel eens wat anders
proberen”
En ja, met je handen in de klei
moet het mooi worden …
Niet scheef, maar recht
Niet ruw, maar glad
Soms een strijd tussen
Planmatigheid, geduld
En afstand nemen
Een creatief proces
In combinatie met
Hoge eisen stellen aan je eigen
werk…
Aldus geschiede
en het werd mooi
glazuur en fijne kleuren
smaakvol spelen met de vorm
kijk en zie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten